V fəsildin sən

Bir az qış kimi soyuq

Bir az da yay kimi isti,

Bir az yaz kimi rəngli

Və payız kimi tənha...

Zamansız gəldin

Həmişəki kimi

Hesab, kitabda yoxdu gəlişin...  

Heç kimin kimi gələnlər,

Hər şeyin kimi gedərlər.

Ayın belə deməyə sözü qalmadı

Incidi bizdən...

Içkinin belə köməyi çatmadı gedişinə.

Bitmişdi hər şey...

Sonra sən gəldin

Sanki payız

və uçub gedən qaranquşlar,

Payız ağlayır,

Hamı tərk etdi,

Bari sən qal deyir,

Və onlardan biri,

Payıza acıyır,

Geri dönür,

Hər kəsin tərk etdiyi bu fəslə yazzığı gəlir...

Sanki kəpənək yayı bir ömür sevəcək,

Və bu bir ömür bir gün deyil əlbət...

Və yazda dönən o qaranquşlar,

Payızda getməyən bircə qaranquşun,

Qışda donub cansız bədənini görəcək.

Onlar kimi vəfasız olmadı deyə cəzasını çəkir indi,

Amma qaçıb canını qurtara bilərdi...

Bu fəsillərin hamısı vardı səndə,

Vəfasından, vəfasızından

Orda dedin

Zaman ver mənə

Tutum əllərindən

Mən sənə, sən mənə

Yaşamaq öyrət yenə

Mən də şanslı gəlmədim dünyaya,

Hər şeyə yenidən başlayaq.

O fəsilləri unut getsin,

Yeni fəsil yaradaq.

Bir dünya quracam sənə,

Şərab dadı verəcək,

Gül qoxusu gələcək,

Nə isti, nə də soyuq

Iliq yağış yağacaq,

Yüngül şimşək çaxacaq,

Uşaqları qorxutmayan şimşək.

Günəş və ay qovuşacaq.

Necə də gözəl səslənir

Birdən çıxacam qarşına,

Damarına, sümüyünə,iliyinə,sinirinə işləyəcəm

Bir dünya quracam sənə

Bəs niyə demədin v fəslim?!

O dünyanı başına dağıdıb gedəcəm yenə...

Allahquluzadə Nərgiz

Bakı Dövlət Universiteti, Sosial Elmlər və Psixologiya fakültəsi, Psixologiya ixtisası, III kurs